Robin is dol op schaduw, online shoppen en Suzanne. Zij is dol op bakken en jawel, je raadt het goed…! Toen ze elkaar 2 jaar geleden leerden kennen, vond Suzanne het nog niet direct nodig om haar adres weg te geven. Die tijd is voorbij en Robin wist op deze vrijdagmorgen 8 maart 2019 met zijn Kever feilloos de weg te vinden naar het huis van zijn bruid. ‘Suzanne, wat ben je mooooi!’ (citaat van Robin) We reden naar het centrale punt van Nederland: de 22 meter hoge Koepel in het Luntersche Buurtbosch. Nadat we 193 treden hadden genomen, kwamen we boven  en werden we getrakteerd op windvlagen, regen, schaduw én zon. Na deze overview, reden we naar huis Kernhem waar later ook de ceremonie plaats zou vinden. Daar waren drie bos- en natuurbeheerders wel bereid om extra kleur aan de foto’s te geven!

Na de ontmoeting met de familie, veel bewonderende blikken voor zowel de bruid als de bruidegom en de lunch (eh, nu klopt deze zin niet goed meer…), reden we weer naar het landgoed Kernhem. Het mooie van deze ceremonie was dat we veel meer te weten kwamen over het bruidspaar! Ook mooi was het uitspreken van de trouwgeloften aan elkaar. Overgewaaid uit Amerika, maar daarom zeker niet minder waardevol! Mede hierdoor kreeg dit moment een persoonlijke kleur.

Over de bruidstaart was door deze twee banketbakkers goed nagedacht en dat was te proeven. Intussen kan ik mij wel een expert bruidstaarten proeven noemen en dit keer was ik (opnieuw) bijzonder tevreden! Ook een compliment voor de ceremoniemeesters (opvallend, dat zeg je ook wanneer het dames betreft). Hun strakke regie zorgde er bijvoorbeeld voor dat de groepsfoto’s soepel gemaakt konden worden. Ik hou daarvan!

In de Oude Kerk van Ede werd het kerkelijk huwelijk ingezegend. Alle oude kerken zijn mooi, maar sommigen net iets mooier!